سلامم

دیدی ای که غم عشق دگر بار چه کرد               چون بشد دلبر و یار وفادار چه کرد  

روزی به قاب عکس خانه خیره شده بودم صحنه یک منظره بود یکدفعه چشمانم را باز کردم و کبوتری سفید با بال های طلایی در مقابل چشمانم دیدم و آن تو بودی که با چشمانی معصوماند

به من نگاه کردی و طلب دوستی را از من داشتی وقتی که تو سفیدو سرخ و سبز و آبی می شدی با سفیدی صورت تو سفید و با سرخی گو نه هایت سرخ و با سبزی رنگ چهره تو سبز و با آبی چشمان تو آبی میشدم

 دیشب خواستم واسه دل خودم فال بگیرم وقتی فالنامه رو باز کردم چشمم به شعری افتاد که هیچ ربطی به دل من نداشت تازه فهمیدم که دلم مال خودم نیست